|

29 Μαΐου1453 Η Πόλις Εάλω


29 Μαΐου 1453

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δεν σκοτώθηκε στη μάχη με τους Τούρκους αλλά “ήρθε άγγελος Κυρίου και τον άρπαξε και τον πήγε σε μια σπηλιά βαθιά στη γη κάτω, κοντά στην Χρυσόπορτα. Εκεί μένει μαρμαρωμένος ο βασιλιάς και καρτερεί την ώρα να’ ρθει πάλι ο άγγελος να τον σηκώσει...Όταν είναι θέλημα Θεού, θα κατέβει ο άγγελος στη σπηλιά και θα τον ξεμαρμαρώσει και θα του δώσει στο χέρι πάλι το σπαθί που είχε στη μάχη. Και θα σηκωθεί πάλε ο Βασιλιάς και θα μπει στην Πόλη από την Χρυσόπορτα και κυνηγώντας με τα φουσάτα του τους Τούρκους θα τους διώξει ως την Κόκκινη Μηλιά και θα γίνει μεγάλος σκοτωμός, που θα κολυμπήσει το μουσκάρι στο αίμα.”

Μην κλαις κυρά Δέσποινα και μην πολύ δακρύζεις... Πάλε με χρόνια με καιρούς πάλε δικά μας θα’ ναι.



Η επέτειος της 29ης Μαΐου δεν είναι κάτι απλό, δεν μοιάζει με τις άλλες επετειακές ημέρες είναι πένθος και περισσότερο από κάθε άλλη επέτειο, είναι μνήμη, μνήμη Ελληνική που αρχίζει το 1453 και τέλος δεν έχει, μέχρι να πατήσουμε και πάλι στα ιερά χώματα των προγόνων μας.